Een rondje Starnmeerpolder
Een rondje Starnmeerpolder
(De blaffende hondenroute, de Pontjesroute of de op- en afrittenroute)
http://runkeeper.com/activity?userId=15745598&trip=296443250&fb_source=708
Deze zaterdag een rondje Starnmeerpolder op het programma. Uit de oude doos van Hans Luiten weten wij dat dit vroeger een meer was, maar dat dit stukje is ingepolderd. Met twee auto's rijden we vanaf Zaanland naar het vertrekpunt bij Pontje de Woude. Surprise! De Beatrixbrug op de N246 is afgesloten en we kunnen dus er dus niet komen. Geen borden die een omleiding aangeven. Druk verkeer op de groepsApp. Wat nu? We weten dat Jasna aan de andere kant van het water is, maar is telefonisch niet bereikbaar, De rest spreekt af op het Industriegebied bij Westknollendam, onderweg pikken we Peter nog even op. Met tien man beginnen we te lopen richting brug. Misschien kunnen we er lopend wel over denken wij nog, naïef als wij zijn.
Al lopend komen omleidingsborden tegen voor fietsers. Die volgend staan we ineens op het bedrijventerrein van Woud Verhuur en Funderingstechniek. Verrassing! Zij hebben een tijdelijk ponton wat met een duwbootje de voetgangers en fietsers overzet. Wij gaan er gewoon op, doe 's gek! Het aantal personen dat ze die dag hebben vervoerd is met één klap verdubbeld. Helaas krijgen zij niet per persoon afgerekend.
Bij het Pontje van de Woude slaan we rechtsaf. Met een koud windje van de zijkant lopen we door de 'paardenpolder', met af en toe een versnelling. De bikkels pakken elke op- en afrit, de watjes volgen gewoon de weg. Bij elk huis dat we passeren sprint een blaffende hond ons tegemoet. Gelukkig voor ons stoppen deze bij hun erfeind of hek.
Er komt weer een pontje, dus we slaan rechtsaf. Pontje Spijkerboor dit keer. Hier beginnen we te merken wat de omrij-route is voor de openstaande Beatrixbrug. De Starnmeerdijk is hier erg druk, waardoor we veel in de polonaise-opstelling moeten lopen. Blijft een leuk rondje. We zien dat de brug weer is gesloten en er is even discussie of we wel of niet over de brug zullen lopen, of dat we 'ons´ pontje weer nemen. Omdat we met de pontbaas hadden afgesproken dat we terug ook weer van zijn diensten gebruik wilden maken, lopen we langs het water weer terug richting tijdelijke aanlegplaats.
Henk loopt een stukkie vooruit om te voorkomen dat de pont voor onze neus vertrekt. Zijn missie slaagt en zodra wij op de pont staan vertrekt ie alweer.
De pontbaas vertelt wat anekdotes over De Hoofdvaarroute van Noordholland en dat ze even een stress-test met hun pontje hebben gedaan waardoor zelfs de bolders aan de voorkant onder water hebben gekregen (toch zo´n 75 centimeter). Ook weet hij te vertellen dat hij even daarvoor een fietser heeft overgezet die ondanks dat de brug dicht was er toch niet over heen mocht. De juiste keuze dus van de trainer om weer langs het water terug te lopen. We laten de pontbaas en schipper met een goed gevoel achter (in ieder geval niet het gevoel dat ze voor Jan met de korte achternaam zijn ingehuurd) dus die hadden een goed weekend.
Nog een klein stukkie rennen naar de koffie van Simon, met deze keer wel héél dure merkkoekjes, maar die smaakten ook goed.
Gelukkig hebben we de foto´s nog. Kan niet wachten welke verrassing de trainer volgende week zaterdag voor ons in petto heeft.
zaterdag 25 januari 2014